Bert aan den Toorn

De zoektocht naar een baan in de Arbeids- en Organisatiepsychologie

In de zomer van 2016 studeerde ik (Bert aan den Toorn) af als Msc. Arbeid- & Organisatiepsychologie. Nog nooit in mijn leven had ik met plezier zoveel energie in studeren gestoken als tijdens deze master. Toch was ik na 6 jaar eindelijk écht klaar met studeren. Na een welverdiende vakantie begon ik vol goede moed met solliciteren. Wat ik precies wilde gaan doen wist ik nog niet, zolang het maar aan zou sluiten op mijn studie. 

In mijn geval kom je dan al snel uit op “iets met HR”, maar veel concreter dan dat werd het niet. Bovendien had ik nauwelijks tot geen relevante werkervaring en ook de economie zat niet heel erg mee. Na een aantal mislukte sollicitaties voelde ik me min of meer genoodzaakt om eerst maar eens te zorgen voor überhaupt een fulltime baan, om van daaruit verder te kijken. Mijn bijbaan had ik namelijk opgezegd ten behoeve van een fulltime stage. Voor het eerst sinds mijn twintiger jaren had ik even geen werk.

Van student naar eerste baan

Alsof de duivel ermee speelde werd ik vlak daarna gebeld door een uitzendbureau voor een functie als koerier. Ik dacht prima, makkelijk even een zakcentje binnen harken voor de vaste lasten. Nog voor ik bij het uitzendbureau langs kwam bleek dit echter niet door te gaan. Er was eventueel wel een functie als helpdeskmedewerker voor een groot servicebedrijf in koel- en warmtetechniek. Nog steeds niet wat ik zocht natuurlijk, maar ik besloot het een kans te geven. Om in elk geval uit te stralen dat ik op zoek was naar een serieuze baan stapt ik netjes met overhemd plus stropdas in de auto richting het uitzendbureau.

Verwachtingsmanagement

Onderweg leerde ik dat de A29 tussen Rotterdam en Bergen op Zoom maar liefst 2 bruggen bevat die beide open kunnen gaan. Veel te laat (wel gebeld uiteraard) kwam ik aan. De stropdas wierp geheel onverwachts zijn vruchten af. Voor de helpdesk werd namelijk ook een coördinator gezocht. Dit mocht iemand zijn die nog “gekneed kan worden”. Ik zou rustig beginnen met de alledaagse werkzaamheden en daarnaast uiteindelijk meedenken over het verbeteren van processen. Leek mij een mooie eerste zet om zo in een soort managementfunctie te rollen. De praktijk viel van beide kanten uiteindelijk tegen. De behoefte op de afdeling was aan iemand die alles uit zichzelf zou oppakken, terwijl ik echt nog wel behoefte had aan wat coaching. Dus na een maand of 4 sprak ik met mijn leidinggevende af dat ik wel door zou blijven werken, maar ondertussen wel actief zou solliciteren. Ik was een illusie armer, maar een ervaring rijker. Ondanks dat de baan niet uit had gepakt zoals ik wilde, wist ik nu hoe ik keurig moest telefoneren, verwachtingen moest managen, een mailbox moest organiseren en dat ik na 27 jaar nog steeds heel moeilijk stil kon zitten.

Niet studiegerelateerde baan

In februari 2017 kwam ik met een soortgelijke insteek terecht bij een grote Zweedse meubelgigant op de afdeling Customer Relations. Als medewerker met ambitie. De meubelgigant zelf was mij niet vreemd. Bij een ander filiaal had ik ruim 5 jaar in het restaurant gewerkt met veel plezier. Behalve dat ik al bekend was met de bedrijfscultuur, had deze functie ook het grote voordeel dat ik de hele dag kon lopen. Heerlijk. Het voelde wel jammer dat ik eigenlijk niet direct iets met mijn studie deed, maar zag het als een mooie ingang om binnen dit bedrijf door te groeien.

Bij deze functie heb ik diverse handvatten aangereikt gekregen (en aangepakt) om me klaar te stomen voor een functie als teammanager. Hier heb ik veel van geleerd, zowel praktisch als over mezelf. De functie die ik in eerste instantie ambieerde kwam echter niet vrij. Dat vond ik achteraf helemaal niet erg, want een aansturende functie ligt mij in alle eerlijkheid ook niet. Ik zie mezelf meer als adviseur dan als leider.

Oefening baart kunst

Het is inmiddels de zomer van 2018 als ik me opnieuw ga oriënteren op de arbeidsmarkt. Intussen was de economie behoorlijk aangetrokken en de vraag naar HR personeel en recruiters lag vele malen hoger dan in 2016. Instromen leek opeens makkelijker te gaan.

Voor mijn eerste sollicitatie werd ik niet uitgenodigd voor een gesprek. Bij de tweede kwam ik niet door de eerste ronde. Maar, oefening baart kunst. De volgende twee sollicitaties waren beide succesvol en opeens kon ik zelfs kiezen. En zo rolde ik in augustus in mijn huidige rol als Recruitment Project Professional bij een bemiddelaar in interim HR professionals. De eerste 3 maanden kreeg ik een opleidingsprogramma om mij klaar te stomen voor recruitment opdrachten bij externe opdrachtgevers. Mijn eerste opdracht kwam in oktober. Samen met een collega van marketing zou ik een advertentiecampagne opzetten via Facebook voor de werving van servicemonteurs. Deze zouden via de advertentie op een landingspagina komen, waar geïnteresseerden hun gegevens kunnen achterlaten. Ik zou dan de telefonische intake doen,  waarna ik de sollicitant – bij interesse – voorstel bij de opdrachtgever.

“Ik zie mezelf meer als adviseur dan als leider” 

Tijdens het opzetten van deze campagne merkte ik dat bedrevenheid in online marketing heel goed van pas kan komen in een rol als recruiter. Bovendien vind ik het gewoon erg interessant. Zowel het bedenken van hoe je de doelgroep wilt bereiken als het analyseren van de resultaten uit een campagne. Ik hoefde dan ook niet lang na te denken toen de marketeer mij vroeg of ik 16 uur in de week met hem zou willen samenwerken. Opnieuw met alle ruimte voor persoonlijke ontwikkeling.

Als een vis in het water

Ondanks mijn niet-studiegerelateerde banen heb ik mezelf toch professioneel kunnen ontwikkelen. Op dit moment voel ik me echt als een vis in het water. Het heeft echter wel 2 jaar geduurd om hier te komen. Hoewel ik zo goed als niks met mijn studie deed (op een directe manier), heb ik wel een aantal nuttige zaken geleerd bij de vorige werkgevers en tijdens sollicitatiegesprekken. Een paar hiervan wil ik alvast meegeven.

  • Wees kort en krachtig. Op de universiteit heb ik aangeleerd om elke aanname te onderbouwen en alle conclusies te nuanceren. Dat werkt in een academische setting uitstekend, maar als je een oplossing probeert te verkopen in het bedrijfsleven werkt dat averechts. Ken de details, maar weidt er pas over uit als er naar gevraagd wordt.
  • Ken je kwaliteiten (en hoe je deze kunt laten floreren) en je valkuilen (en hoe je hiermee om moet gaan). Zonder zelfkennis wordt het heel lastig om jezelf te verkopen in een sollicitatie. Je hoeft uiteraard niet op te scheppen over je kwaliteiten, maar wees ook zeker niet te bescheiden.
  • Noteer afspraken die je maakt, klant of collega, en zorg als het even kan dat degenen met wie je iets heb afgesproken ook een kopie ontvangt. Zo hou je overzicht en heb je altijd iets om later op terug te komen mocht het nodig zijn.
  • Blik ook zo nu en dan terug op wat je hebt bereikt. Ik heb zelf de neiging om vooral vooruit te kijken en mezelf te bekritiseren op wat me niet is gelukt. Daardoor vergat ik soms trots te zijn op de successen, terwijl dat juist enorm motiverend werkt.

De oplettende lezer is wellicht opgevallen dat ik met vallen en opstaan steeds iets beter mezelf heb leren kennen. Mijn ambities zijn concreter geworden in de afgelopen twee jaar en ik weet steeds beter wat voor functie wel of niet bij me past. Wat ik dan ook wil meegeven is dat je ook heel gelukkig kunt worden in je carrière zonder duidelijke richting van tevoren. Met de juiste timing en een beetje lef kan er veel gebeuren.

Categorie: Blog

Naar kennisbank